W pielęgnacji skóry świetnie sprawdzają się składniki pochodzenia naturalnego, ponieważ są delikatne i bezpieczne. Jednymi z cennych składników roślinnych są algi morskie. Jak wybrać i stosować maski algowe? Skorzystaj z naszych porad, a z łatwością urządzisz sobie małe, domowe SPA.
Algi morskie
Algi to wodorosty, glony, inaczej „morskie warzywa”, które rosną w morzach i oceanach. Ich niektóre odmiany występują też w wodach słodkich oraz w wilgotnych miejscach na lądzie. Algi morskie mogą być spożywane przez człowieka, są popularnym składnikiem stosowanym np. w kuchni azjatyckiej. Ze względu na bogactwo składników odżywczych są zaliczane do tzw. „superfoods”. Zawierają liczne składniki mineralne (cynk, fluor, fosfor, magnez, miedź, mangan, potas, wapń i żelazo) w postaci, którą nasz organizm i ciało mogą łatwo przyswoić. Dodatkowo są bogate w jod, beta-karoten, aminokwasy, witaminy z grupy B oraz witaminy C, E i K. Algi morskie mają wiele odmian, a ich główny podział opiera się na kolorze – rozróżnia się algi czerwone, brązowe (brunatne), zielone i niebieskie.
Właściwości alg morskich dla skóry to:
- Działanie przeciwstarzeniowe i przeciwzmarszczkowe,
- Ujędrnienie i lifting skóry oraz poprawa owalu twarzy,
- Rozjaśnienie skóry i ujednolicenie jej kolorytu,
- Detoksykacja, ukojenie podrażnień i ochrona przed wolnymi rodnikami,
- Nawilżenie, dotlenienie i wzmocnienie naturalnej bariery hydrolipidowej,
- Działanie antybakteryjne i przeciwzapalne,
- Zwężenie porów i regulacja pracy gruczołów łojowych.

Jak dobrać maskę?
Maska algowa, jak każdy kosmetyk do twarzy, powinna być dobrana do rodzaju cery. Część masek może być stosowana do każdego typu skóry. Zazwyczaj są to produkty o uniwersalnym działaniu, np. łagodzącym czy przeciwstarzeniowym. Algi to uniwersalne i bezpieczne składniki, jednak dodatkowe składniki aktywne mogą być dedykowane tylko wybranym typom skóry.
Do cery suchej najlepiej szukać masek algowych ze składnikami nawilżającymi takimi jak np. kwas hialuronowy czy mocznik. Cera mieszana, tłusta i trądzikowa dobrze przyjmie maski ściągające i zwężające pory, które zawierają np. zieloną glinkę, zieloną herbatę, witaminę B3.
Cera wrażliwa i naczynkowa potrzebuje składników kojących takich jak aloes, rumianek, rutyna, kozie mleko. Z kolei do cery dojrzałej świetnie sprawdzi się kolagen, żurawina, kwas hialuronowy, złoto. Wśród masek algowych znajdują się także te przeznaczone do zadań specjalnych jak w przypadku maski z węglem aktywnym, która intensywnie detoksykuje skórę lub maski ze spiruliną, która jest szczególnie polecana do tzw. „cery palacza”.

Maski algowe w domu
Wykonanie maski algowej samodzielnie w domu nie jest trudne, wymaga jedynie wprawy. Sproszkowaną maskę należy wymieszać z wodą, zazwyczaj są to 3 miarki wody na 2 miarki proszku. Maska musi być dość gęsta, ponieważ zbyt rzadka może trudno się nakładać i spływać z twarzy. Przed użyciem maski algowej skórę trzeba złuszczyć przy pomocy peelingu. Następnie poleca się nałożyć grubszą warstwę wybranego serum do twarzy, ponieważ maska ułatwi jego wchłonięcie w głąb skóry.
Mieszankę trzeba przygotować szybko i energicznie, a później równie sprawnie rozprowadzić na skórze twarzy, szyi i ewentualnie dekoltu. Maska w kilka minut zastyga tworząc elastyczną pokrywę, dlatego nie da się jej później rozsmarować.
Maskę najłatwiej nakładać przy użyciu płaskiego pędzla lub drewnianego, płaskiego patyczka. Podczas aplikacji musisz zostawić wolne otwory nosowe, natomiast możesz pokryć usta i oczy. Po około 20 minutach maska będzie łatwa do zdjęcia w całości. W razie potrzeby jej krańce możesz zwilżyć wodą, wtedy łatwiej odkleją się od skóry. Na koniec zabiegu zaleca się nałożyć ulubiony krem do twarzy.

Przeciwwskazania
Mimo wszechstronnych właściwości pielęgnacyjnych algi nie powinny być stosowane przy niektórych schorzeniach. Ze względu na wysoką zawartość jodu masek algowych nie zaleca się stosować przy nadczynności tarczycy lub uczuleniu na jod, jak również przy chorobach układu oddechowego, szczególnie astmie. Stosowanie maski należy też wstrzymać jeśli jest się w trakcie kuracji antybiotykami lub sterydami, na skórze twarzy występują otwarte rany lub są aktywne choroby wirusowe lub grzybicze skóry. Szczególny przypadek stanowią osoby z klaustrofobią – mogą nałożyć maskę na mniejszy obszar twarzy z pominięciem oczu i ust.